غراب‌های سفید

غراب

به حکم استقرا
غراب
سیاه است
چنین ارسطو در ارغنون نوشت:

*ξαορқ о ιυτб'є ѕλα 'єM

و پورسینا
در منطق شفا آورد
که:
الغراب اسود.

و در قرون وسطی
توماس آکویناس یک‌ روز دید
به روی سنگ سیاه سردر کلیسای او
نوشته‌اند
که:
Negro es corvus

و این‌چنین بود و بود
که ناگهان خبر آوردند
غراب‌های سفیدی هم پیدا شده است
و دیده‌اند
که روی کنگره‌های خراب قصری ویران
غراب‌های سفید
نشسته‌اند کنار غراب‌های سیاه
غراب‌های سفیدی با همان قواره و قد و قارقار و غیره و غیره.

و شیخ ما
- که مزارش غرق نور رحمت حق باد
چو این شنفت
تبسمی فرمود و گفت:
نه
غراب
به هفت دریا هم پر اگر بشوید
سیاه است
غراب
سفید اگر هم باشد
همان سیاه است
همان سیاه سیاه سیاه



ضیاء موحد، غراب‌های سفید، انتشارات نیلوفر، 1369

مهران بقايی (80.191.228.147)
سلام به روزم مهدي جان

13 juin 2007, 05:28:07

– Like – Reply – Edit – Moderate

elham (212.6.32.3)
چه شعر عجیبیه و چه تصویری و چه انتخاب خوبی کردی تو