دوری

دوری

هنوز ترکت نکرده
در من می‌آیی، بلورین،
لرزان،
یا ناراحت، از زخمی که بر توزده‌ام
یا سرشار از عشقی که به تو دارم،
چون زمانی که چشم می‌بندی بر
هدیه‌ی زندگی که بی‌درنگ به تو بخشیده ام.

عشق من،
ما همدیگر را تشنه یافتیم
و سرکشیدیم هر آن‌چه که آب بود و خون،
ما همدیگر را گرسنه یافتیم
و یکدیگر را به دندان کشیدیم،
آن‌گونه که آتش می‌کند
و زخم بر تن‌مان می‌گذارد.

اما در انتظار من بمان،
شیرینی خود را برایم نگهدار.
من نیز به تو
گل سرخی خواهم داد.


پابلو نرودا، هوا را از من بگیر خنده‌ات را نه!، ترجمه‌ی احمد پوری، نشر چشمه

madame edwarda (217.219.212.173)
gahi fekr mikonam vaghti kassi hast ke in sheer ha misorayad pass behtere edame bedam chon kalamat hasstan...

31 août 2007, 16:33:28

– Like – Reply – Edit – Moderate

mohsen (209.172.35.121)
sala mehdi jan.eradatmandam.kheili salam beresoon va bache ha ro beresoon.chakerim.

26 août 2007, 11:21:41

– Like – Reply – Edit – Moderate

کافه داستان (212.6.32.3)
چهارمین نشریه اینترنتی کافه داستان منتشر شد.

21 août 2007, 06:42:11

– Like – Reply – Edit – Moderate

Asmar Moosavinia (85.185.226.50)
گاه و بیگاه فرو می شوی
در چاه خاموشی ات
در ژرفای خشم پرغرورت
و چون باز می گردی
نمی توانی حتی اندکی
از آنچه در آنجا یافته ای
با خود بیاوری
پابلو نرودا

شاد و پیروز باشید!

14 août 2007, 07:34:01

– Like – Reply – Edit – Moderate

Norah Moosavinia (85.185.226.50)
انتخاب زیبایی است ... این کتاب نرودا را خوانده ام . از بابت این شعر سپاسگزارم .
شاداب باشید !
نورا موسوی نیا

13 août 2007, 08:56:23

– Like – Reply – Edit – Moderate

elham (85.15.56.118)
شعرهای نرودا همیشه پر از خاطره هاست...

12 août 2007, 18:06:24

– Like – Reply – Edit – Moderate